کد مطلب:150271 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:249
ماندند و نماندند
آری در یك طرف جبهه ای كه با تن دادن به شهادت می خواهد با پوچی مبارزه كند و در طرف دیگر، جبهه ای كه ناخودآگاه پوچی خود را استحكام می بخشید و هر چه بیشتر ادامه داد بدتر شد، چه یزید، چه عمر سعد و چه بقیه. كوفیانی كه با حضرت می جنگیدند برای اینكه بمانند و از شمشیر عبیدالله بن زیاد در امان باشند، ماندند و نماندند. آیا پوچی از این بدتر، برای كسانی كه ماندند و نمردند ولی تمام وجودشان بیهوده شده بود، سراغ دارید؟ شما به خودتان توجه كنید، مگر وقتی كه به آسمان وصل نیستید، احساس نمی كنید كه از خودتان راضی نیستید و خودتان هم خودتان را نمی خواهید؟ یعنی در واقع خود آدم برای خودش پذیرفتنی نیست. علتش این است كه ناخودآگاه از فرهنگ كربلا دور شده ایم.
كربلا با چنین جامعیتی می تواند تاریخ را تغذیه كند و این به شرطی است كه به آن دقیق بنگریم و این همان دلیلی است كه باید بگوییم: «كربلا مبارزه با پوچی هاست».
شما جبهه كربلا را خیلی وسیع كنید، در زیارت وارث می گویید:ای حسین علیه السلام تو وارث همه پیامبران هستی، مگر تمام پیامبران نیامده اند كه ما را به عالم
معنا وصل كنند، عالم معنا یعنی عالم غیب و الهی، عالم معنا، آدم را بامعنا می كند و بر عكس آن، هر كس از فرهنگ انبیاء جدا شد بی معناست، می خواهد كلینتون باشد یا صدام؛ در زمان رژیم شاه، فرهنگ، فرهنگ بی معنایی بود و تا آمدیم مفهوم معنادار بودن را احساس كنیم، هشت سال چنگ هم تمام شد و بعد از جنگ هم كه دوباره تا حدی فرهنگ با نشاط معنوی مان را گم كردیم.
امام معصوم در تمام افقهای حیات بشری حاضر و ناظر است و با این نگاه است كه تلاش می شود از حركت امام علیه السلام غذایی برای جان خود برگیریم و لذا باید سخت در فلسفه حركت امام فرورویم تا از كمك اماممان و هدایت حضرت محروم نمانیم.
شما با یك احساس روحانی و در حالت حضور ناخودآگاه از خود می پرسید كه آیا امام حسین علیه السلام راضی هستند كه ما اینجا بنشینیم و سینه بزنیم؟ آیا امام زمان (عج) راضی هستند كه ما این غذا را بخوریم؟ اینها یعنی چه؟ یعنی اینكه شما متوجه اید كه امام در صحنه های حیات شما حاضر و ناظر است و خودتان را بر اساس امام ارزیابی می كنید و با این نگاه است كه تلاش می شود تا از حركت امام روحمان را تغذیه كنیم و لذا باید سخت در فلسفه حركت امام فرورویم كه از اماممان هدایت او محروم نشویم. یكی از ظلم هایی كه به خود می كنیم این است كه غفلت كنیم امام معصوم در كربلا چه می دیدند. ابن عباس قبل از حركت به سمت كربلا می گفت كه شما كشته می شوید و زن و فرزندتان اسیر می شوند، همه حرف های ابن عباس هم درست درآمد، اما ای حسین علیه السلام تو چه دیدی كه فوق فكر عبدالله بن عباس ها با اینكه می دانستی شهید می شوی و زن و فرزندت اسیر می شوند، این حركت را ادامه دادی؟
كربلا با چنین جامعیتی می تواند تاریخ را تغذیه كند و این به شرطی است كه به آن دقیق بنگریم و این همان دلیلی است كه باید بگوییم: «كربلا مبارزه با پوچی هاست».
شما جبهه كربلا را خیلی وسیع كنید، در زیارت وارث می گویید:ای حسین علیه السلام تو وارث همه پیامبران هستی، مگر تمام پیامبران نیامده اند كه ما را به عالم
معنا وصل كنند، عالم معنا یعنی عالم غیب و الهی، عالم معنا، آدم را بامعنا می كند و بر عكس آن، هر كس از فرهنگ انبیاء جدا شد بی معناست، می خواهد كلینتون باشد یا صدام؛ در زمان رژیم شاه، فرهنگ، فرهنگ بی معنایی بود و تا آمدیم مفهوم معنادار بودن را احساس كنیم، هشت سال چنگ هم تمام شد و بعد از جنگ هم كه دوباره تا حدی فرهنگ با نشاط معنوی مان را گم كردیم.
امام معصوم در تمام افقهای حیات بشری حاضر و ناظر است و با این نگاه است كه تلاش می شود از حركت امام علیه السلام غذایی برای جان خود برگیریم و لذا باید سخت در فلسفه حركت امام فرورویم تا از كمك اماممان و هدایت حضرت محروم نمانیم.
شما با یك احساس روحانی و در حالت حضور ناخودآگاه از خود می پرسید كه آیا امام حسین علیه السلام راضی هستند كه ما اینجا بنشینیم و سینه بزنیم؟ آیا امام زمان (عج) راضی هستند كه ما این غذا را بخوریم؟ اینها یعنی چه؟ یعنی اینكه شما متوجه اید كه امام در صحنه های حیات شما حاضر و ناظر است و خودتان را بر اساس امام ارزیابی می كنید و با این نگاه است كه تلاش می شود تا از حركت امام روحمان را تغذیه كنیم و لذا باید سخت در فلسفه حركت امام فرورویم كه از اماممان هدایت او محروم نشویم. یكی از ظلم هایی كه به خود می كنیم این است كه غفلت كنیم امام معصوم در كربلا چه می دیدند. ابن عباس قبل از حركت به سمت كربلا می گفت كه شما كشته می شوید و زن و فرزندتان اسیر می شوند، همه حرف های ابن عباس هم درست درآمد، اما ای حسین علیه السلام تو چه دیدی كه فوق فكر عبدالله بن عباس ها با اینكه می دانستی شهید می شوی و زن و فرزندت اسیر می شوند، این حركت را ادامه دادی؟